üniversiteye yeni başlamış bir panpanızım beyler doğduğum günden beri hiç yaşadığım mahalleyi yaşadığım evi hiç değiştirmedim .
bu sene üniversite dolayısıyla memleketimden 150 km uzaklıktaki başka bir şehre gitmek zorunda kaldım . tüm samimi arkadaşlarım bir yerlere yerleşti. ve bu gibtimin şehrinde arkadaşlarım çok az ama kendimi çok yalnız hissediyorum .Üni ortamı falan güzel ama okul bitince sözlük dışında yapcak hiç bir şey bulamıyorum asosyal değilim. Hatta aşırı sosyal bir insanım ama kime bir şey yapalım desem sürekli bahaneler üretiyor . insanların bu yozluğu beni deliye çeviriyor kafeye gidelim yok ,kahveye gidelim yok, halısaya işim var, sinema ben o filmi izledim ,içelim mi ben tövbeliyim yeter amk yeter şu sözlük dışında vakit geçirdiğim hiç bir şey yok.