Bu dünya ne yaşatırsa yasatsin iyi yada kotu ne olursa olsun karşılığını veriyor. buna bugün bir kere daha inandim. facebook kullanmıyorum kuzenimin facebook hesabinda şu görüşmedigim salaklar ne yapıyor bakim diye dolaniyordum. gecenlerde ilkokuldan bi arkadaşım bizim sınıfta hülya diye bi kız vardı onun evlendiğini söyledi. cocuk cok yakigibli falan dedi. şok olmuştum. aklima geldi ona da bakım dedim.bu hülya dediğim kızla 8 sene boyunca herkes maymun diye dalga geçti.ki gerçekten maymuna benziyordu aşırı kıllı bi kızdı. düşünsenize kızın ilk okulda bacakları kıldan görünmüyordu. yuzu de maymunu andiriyordu. yerli mali haftasında kıza muz falan veriyorlardı.cok ağlardi ama ertesi gün hiçbir şey olmamış gibi herkesle konuşur gulerdi.o zamanlar babası bunları terk etmişti. anneannesinde kalıyorlardi. anneannesi sürekli banyo yapmalarına izin vermezmis. yedikleri lokmaya kadar sayarmis. annesi çalışıp eve para getirmesine rağmen herseyi başlarına kakarmis. sonra annesi kanser oldu kemoterapiler falan. bunlari anlatırdı hep ama o zaman çocuğuz tam olarak dusunemiyordum nasıl bi durum olduğunu. sonra mezun olduk.iyi bi liseyi kazandığını duymuştum ama görüşmedik öyle. liseden mezun olduktan sonra karsilastik bir kere yine aynı şekilde mutluydu. herseye rağmen... Polis olmuş. sirf bir an önce çalışıp para kazanabilmek için.ben kazandim iste surda okuyorum falan dedigimde icinde nasil ukde kaldigini belli eden bi tebessum etmisti. yine de okulun cok guzel diye beni tebrik etti. eminim üniversiteye gitme fırsatı olsaydı çok iyi bi universite ve bölüm kazanabilirdi. neyse bi girdim nisan nikah düğün fotoğrafları açıktı şansıma. evlendigi çocuk kendisi gibi polis ve duydugumdan çoook daha yakigibliydi. coook mutlu gorunuyorlardi. gozlerinden belliydi ya bu defa şans bana güldü gibi bakıyordu. annesinin hesabına baktım kanseri atlatmışti. fotograflardan anladigim kadariyla çok güzel bi iş yerinde çalışıyordu. kendi evlerine çıkmışlar. Kardeşi çok güzel bi okulda okuyordu. sonra evlendiği çocuğun profiline baktım hem fotoğraflarda bakışlarında hep yazdıklarında kızı gerçekten sevdiği anlaşılıyordu. çocuğun ailesi de cok sevmis belli cok guzel guluyorlardi fotograflarda. yemeğe falan gitmisler simgibi sarilip poz vermisler. yani panpalarim ne olursa olsun başınıza ne gelirse gelsin yasamaktan vazgeçmeyin. buna isterseniz ilahi adalet isterseniz enerji diyin ama bu gerçekten kimse yasadiginin bedelini almadan ölmüyor

ÖZET: ne yasarsaniz yaşayın asla pes etmeyin.