/i/Başıma Geldi

Hayatta başınıza gelenlerden ibaret değil midir?
  1. 1.
    +32 -3
    bu olayı ben ile birazdan anlatacağım malum kişi haricinde kimse bilmez.Kimseye anlatamadığım bir olaydır.Kimseyle dertleşemediğim için burada anlatıyorum panpalar.

    https://www.youtube.com/watch?v=f8VipR7FBG4 ben bu şarkıyı dinlerken yazdım bunları size de ambiyans olsun

    8-9 yaşlarında falandım o zamanlar.Pek arkadaşım yoktu.Bikaç arkadaşım vardı onlarla zaman zaman vakit geçirirdim.Taa o zamanlardan yalnızmışım işte.Sebebini şimdilerde yeni yeni çözüyorum.Parçalar kafamda oturmaya başladı yavaş yavaş...

    Neyse konuya gelirsek,o zamanlar çılgın bediş diye bi dizi vardı bilen bilir.Oradaki bediş karakteri sürekli günlükler tutardı.O gün başına ne geldiyse,ne olduysa hepsini yazardı.Çocuk aklı işte ben de özendim ona.Bi yerlerden eski bi ajanda ayarladım,ciddi ciddi günlük yazacaktım.O yaşlarda bile dertleşmeye ihtiyacımm varmış ki,her derdimi günlüğe anlatmayı içimi dökmeyi planlıyordum.Yaptım da...

    bir iki gün günlük tuttum.Tabii yine çocuk aklıyla,annemden her gün yediğim dayakları da yazmıştım.Bu dayaklar öyle ufak dayaklar değildi.Beni küçüklüğümden beri tanıyan insanlar bilir nasıl bir şiddete maruz kalıp pgibolojimin o yaşlarda nasıl yerle bir edildiğini...

    Annem günlüğü sakladığım yerden bulmuş,ben okuldayken hepsini okumuştu.Zaten birkaç sayfa birşeydi.Ben eve geldiğimde annemin elinde günlüğümü görmüştüm.Tabii başıma gelecekleri de anında tahmin etmiş,çocuk aklıyla kaçmak için hemen kapıya doğru koşmuştum ama benden önce kapıya yetişen annem kapıyı kitlemişti bile.Ben yalvarıyordum anneme nolursun dövme diye.Daha 8 yaşında bir çocuk böyle yalvarmamalıydı annesine...

    Annem elinde hortumla,evet şaka yapmıyorum hortumla gelip benim sırtımda morluklar oluşturana kadar dövmüştü beni.Sebep de,bu günlüktekileri biri okursa rezil olurmuş hanımefendi.Sanki kimse bilmiyodu da neler yaptığını...

    dakikalarca dayak yemiştim,duvardan duvara fırlatılarak,hortumla dayak yemiştim... O akşam bütün gece evin kuytu bir köşesinde hakaretleri duyarak uyuyakalmıştım ağlaya ağlaya...

    o gün bu gündür ne günlük tutarım,ne de anılarımı yazarım defterlere...
    ···
   tümünü göster