Lisenin ilk günü geldi çattı. Hiçkimseyle muhattap olmamak ve en arkadan sınıfı izleyip kendime göre değerlendirmeler yapmak için en arka cam kenarına geçtim. Yavaş yavaş geliyorlardı sınıfa. Herkes yerini aldı. Kimse gelipte yanıma oturmadı dıbına koyim. Dışardan bu kadar mı belli oluyor dedim içimden. Bu kadar mı sorunluyum ben amk dedim. Neyse zaten kimseye ihtiyacım yoktu. Mahalledeki tayfam yeterdi bana. En azından kimseyle muhattap olmaz dersi dinler sonrada gibtir olup giderdim. Sırayla hocalar gelmeye başladı sınıfa. Hiçbirini sevmedim amk. Hepsi öğrencilerin kendine itaat etmesini isteyen egolu binlerdi. Bir de her gelen hoca yok efendim kalkın ayağa kendinizi tanıtın diyor duruyordu. Her seferinde de kısa cevaplar verip oturuyordum. Hele bir hoca geldi ki anlatamam. Sırf kısa cevap verdim diye daha ilk günden sorguya çekti. Fizik hocasıydı. Yok hangi okuldan gelmişim yok ailem ne iş yaparmış yok neden bu okulu tercih etmişim. Sanane dıbına koyim gel dersini anlat sonra gibtirol git şu sınıftan. En son ders kaldı. Dayan diyorum kendi kendime. Diyorumda nafile amk. Bu kadar saçma hocalar olamaz. Son dersimizde felsefeydi. Geldi hoca. Direk açık açık söyledi. Sabahtan beri gelen her hoca size kendinizi tanıtın dedi. Ben bunu söyleme gereği duymuyorum. Adım ... ... Umarım iyi bir sene geçiririz. Her türlü sıkıntınız olduğu zaman yanıma uğrayabilirsiniz demişti. Bir tek bu adam düşündü bizi. Bir tek bu adam fikirlerimize değer vermişti. Anladım ki lise hayatım boyunca bu adam bana hoca değil arkadaş gibi olacaktı.