Hep bu tarz yasima uygun olmayan anilarla büyüdüm arkadaslar ve geldim ergenlik yillarima, ailem zaten yurt disina yerlestigimizden (Yurt disinda yasayan arkadaslar bilir, sonradan gelmeyseniz aileniz kendi kültürünü yasatmak ve gavurlara özenmemek amaciyla daha baskin daha dindar hatta daha sert bile olabiliyo cocuklarina karsi) ailem benim hayatimi burnumdan getirdi bana zorla bas örtüsü taktirdilar, zorla siddet gösteren hocalarin oldugu kuran kursuna yolladilar vs vs..

ben sevgiyi hep birilerinin gözlerinde kollarinda aradim cünki babam bana yabanci annemse dini yüzünden bizi sevmeyi unutmus tek derdi dindar basi kapali namaz kilan kuran okuyan cocuklar yetistirmek olmustu, bu zaman diliminde her hiyarim var diyene tuz alip kosuyodum yani her sevgi sözcüügünü dile getirene bende seni diyerek bi umuda kapilip kosuyodum..

gel zaman git zaman adina iliski bile diyemiycegim bi cok erkekle tanistim, cogunun derdi belliydi ama ben cok sükür ailemden aldigim güclü baski sebebiyle namusumu yerlere sermedim, sipsevdi oldum belkide ama kimsenin altina yatmadim.. cok cabuk sevdim agib oldum ama terk edilen kendini ezdiren kullandiran cünkü cok seven hep bendim kullanildim sürekli..

derken yillar gözümü acti, etrafimda cok gereksiz kiz vardi, ergenlikleri tavana vuran ki dedigim gibi ben erken olgunlasmistim buda beni biraz daha yasitlarimdan ayirdi... sadece az insan cok huzur diyerek yasamaya basladim, basimdaki bas örtüsü coktan cikmisti zaten sadece 1 yil dayanabilmistim, okulda arkadas cevresinde gördügüm assagilamalar daha uzun dayanmama izin vermedi hemde zaten ben kendimi o yasta daha hazir hissetmemistim..

sadece bikac kiz arkadasim ve görüstügüm bikac erkek vardi hayatimda ki buda cok cabuk degisen biseydi sürekli kesilip kurulan kontaktlar vardi hayatimda erkeklerle ilgili..