çocuğum olur diye, korkuyorum. Onu kızların hergün taciz edildiği, onları eğitsin diye teslim ettiğimiz diplomalı sapıkların olduğu, bu düzeni ve kanı bozuk insan sürüsüyle dolu dünyaya getiremem. Başka bir husus ise; kızımın durmadan erkeklere veren biri olur korkusu. Onu baskı altında tutmak ve durmadan ceza veren, etmeyeceksin, giymeyeceksin, gitmeyeceksin türü zorba baba da olmak istemiyorum.

Benim kızkardeşim var. Facebook kullanmadığım için geçen ay onun face'sinden girip okey oynadım. Okey oynarken bile bana kaç kere söz ile tacizde bulundular. Kusasım geldi. Ana avrat küfür edip, bir iki el oynadıktan sonra profil resmini EAP yaptım. Bir iki dakikalık oyunda bile nelere maruz kalıyor kızlar.

Hatırlayın, geçen sene özgecan olayından sonra twitter'da # sende anlat diye hashtag açılmıştı. 2-3 milyona yakın twit atılmıştı. Kızlar başına gelen taciz, tecavüz olaylarını anlattı. Ünlü kadınlar bile bu hashtage bir çok olayını yazdı. Onları okurken kendi cinsimden soğumuştum.

Biliyorum, kaldırımda yürürken bile önündeki kız korkmasın diye hemen önüne veya karşı kaldırıma geçen delikanlılar da var. Lakin gel gör ki, o kadar insanın arasından biri çıkar kızına tecavüz eder ve sonra kızın intihar eder. Bu durumu düşünmeden edemiyorum.

Son bir iki yıldır olan olaylardan sonra kız kardeşimi başka bir şehirdeki üniversiteyi salmayı düşünmüyorum. Velhasılkelam çocuk yapmayı ve evlenmeyi düşünmüyorum, çocuk yapmayı düşünmeyen bir sevgilim olursa evlenirim.

Edit: Başlıkta bir iki harf ekgib, istemiyorum olacak.