Yürürken yerde elli lira buldum. Arkadasimda yanimda. Kıskanç pekekent parayı tek harcamayayim diye "Gel bize bir tek kardeşim var evde" dedi. Bunun ergen kardeşi zaten ayrı bir hayvan.
Yürümeye başladık. Anahtarla eve girdik bu bağırıyor kadesine nerdesin diye. Adam cok sinirli. Sinirden kardeşini dovecek bulsa.Sen odaya geç ben geliyorum dedi. Odaya girmeden evvel bunun benle odaya gelmek yerine, mutfaga girmesinin sebebini düşündüm bir süre.Cok gecmeden bunun bağırma sesleri geldi zaten."Niye yolun diger tarafindan yürümedin ki.Oradan yürüsen parayi sen bulacaktin ulan salak" diye kafasini sessizce duvarlara vuruyor. Bende baktim bu harbi çıldırmış odaya girdim yalniz basima.
Odaya girmemle şok olup kala kaldım. Ergen kardeş çırılçıplak bilgisayarın başında oturmuş, kulağında kulaklık ferre izliyor. Benden haberi yok.Ben şoku atlatana kadar abisi de yanıma geldi.Bu zaten sinirli elli lirayı ben bulmuşum kendisi bulamamis diye.Çocuğu bu halde görünce ismiyle bir bağırdı.Çocuk yerinden zipladi amk. Zipladigi zaman kulalkligi çıkarmayı unuttuğu için laptopta yere düştü amk.Bu bir saniye bize bakıp laptopu yerden alıp şeyini gizledi onla.Ben ağzım açık manzaraya bakıyorum bir yerede gidemiyorum amk.Çocukta açık laptopu seyinin önüne koymuş, kulağında kulaklık, çırılçıplak bana bakıyo. Tamam seyine laptopu siper ette, niye cirilciplaksin be namussuz.
Sonra odadan ciktim. Düşündüm tekrar olanlari.Vay amk onun nereden aklına geldi laptopla şeyini gizlemek. Hala unutmuyorum o ani.