Ercan abi ile olan konuşmamızdan sonra o gece sıfır uyku ile sabahlamıştım. Hem korku var hem
de merak vardı. Düşünün evinize 200 metre uzaklıkta kısaca yanı başınız da olan bir fabrikada böyle ürkütücü bir olayı en yakınınızdan duyuyorsunuz ve her an korkuyla acaba bende öyle bir durumla karşılaşır mıyım korkusuyla duşunuyorsunuz yatamıyorsunuz.

Gecenin o karanlığı ve etrafın ıssız sessizliği insanı öyle bir korkutuyor ki anlatamam kelimeler yetmez. Rüyalarımda karmaşıklıklar, bedenimin sanki benim degilmiş gibi mutfağa kadar gidip buzdolabında asılı bulunan nazar boncuğuna bakması babamin beni o halde görüp dokunmasi ben uyandığım da kendimi oraya bakarken bulunca gerçekten olayın ciddiyetini kavramıştım.

Bu sıkıntılarım ercan abi'den sonra başladı. Derler ya fazla merak iyi değil gerçekten iyi değil. Belki o gece olanları anlatmasaydı belki de bunlar basima gelmeyecekti. Bu yazıları yazarken bile kulağım da fısıldama ve çınlama sesleri geliyor.

Fazla uzatmadan sizide sıkmadan o geceden sonrasını yazacağım. Neyse uyuyamadığım gecenin gündüzün de göz altlarım morarmis bir şekilde dışarı çıkmıştım. Annem başta oğlum noldu sana gece neden yatmadin falan diyince geçistirip kendimi direk dışarı attım. Ercan abinin yanına gitmem gerekiyordu daha fazla detay lazımdı bana daha fazlasi...

Neyse fabrikaya gittigim zaman her gün gittigimden daha farklı bir his ile gitmiştim. Yukarı laboratuvar bölümüne çıktığım da kapı dikkatinlmi çekti gerçekten arkadaşlar fotoda neyse de canlı gormek korkutuyor çünkü kapıya ayrıntılı bakınca ercan abinin dediği gibi kedinin tirmalamasina benzer izler vardı.