her üniversite çıkısı rutin olan dolmuşu beklemeye koyuldum. karşıki kaldırımda ağlayan bir çocuk, ve kolu olmayan bir baba gördüm.O görüntü bile ciğerimi parçalamaya yetti. Biraz karşı kaldırımda yürüdükten sonra güç bela tek eliyle, hem elinde poşetleri tutmaya, hemde küçük kızın elini tutmaya çalışıyordu. Biraz uğraştıktan sonra benim olduğum kaldırıma yöneldiler. Sanırım onlarda benim gibi dolmuş bekliyorlardı. Biraz bekledikten sonra dolmuş geldi bindik neyse ben hepimizin yaptığı gibi en arka sol cam kenarına geçtim. Tesadüfya onlarda tam yanıma oturdular. Küçük kız ağlıyo babasıda dışa vurmasada onunda içi kan ağlıyordu belli. Nedenini çözmeye çalışıyodum. Biraz sonra konuşmalarında küçük kızın yere düştüğü parmağı kanadığı ve onun için ağladığını duydum. Biraz sonra duyacaklarım beni bitiricekti.
Neyse biraz zaman geçtikten sonra küçük kız tekrar ağlamaya başladı babası teselli etmeye çalışıyordu. Babası niye ağladığını sorduğunda, baba elim çok acıyor bana aldığın uçurtmaya nasıl uçuracağım diye hayıflanarak dahada çok ağlamaya başladı. Babasıda kızım beraber uçururuz dedi. Kız hemen baba bi elin yok hem uçurtmayı uçurup hem elimi nasıl tutucaksın dedi. Bende orada kayış koptu ağlamaya başladım saklamaya çalışıyordum en sonunda yolun yarısında inmeye karar verdim düşündüm, düşündüm ulan biz nasıl insanlarız her yerimiz tam olduğu halde şuramız daha büyük olsa burnum daha küçük olsa diyoruz.
Allaha şükredeceğimiz halde bi insan neden daha fazlasını isterki.

Edit : Başlık neden trende girmedi diye yakınan arkadaşlar öyle bi gayem yok. Ama sözlükte ayar vermiyosan hayali yazmıyosan trend zor herkeze teşekkür ediyorum.