Nefi 17. yüzyılda yaşamış bi edebiyatcımız.
Kendisi hiciv alanında (bir nevi ayar) master yapmıs ki bu yüzden kellesi alınmıstır.

Tahir Efendi bir gün kelp(köpek) demiş Nefi'ye o da su sözleri söylemis

Tahir efendi bana kelp demiş
iltifatı bu sözle zahirdir
Mezhebim Malikidir zira,
itikatımca kelp tahirdir.
(tahir efendi bana köpek demiş
iltifatı bu sözle gayet nettir
mezhebim malikidir zira
inancımda köpek tahirdir(yakındır-mekruh değildir)

Bu sözlerin ardından zamanın şeyhülislamı nefiyi uyarmıs müslümanı aşırı aşşağılamak küfre düşürebilir demiştir.
Nefi bunu da boş geçmez tabii ki;

Müftü efendi bize kafir demiş
Tutalım ben ona diyem Müslüman
Lakin varıldıkta ruz-ı mahşere
ikimiz de çıkarız orda yalan

Bu sözler padişahın kulağına gider ve Nefiyi cezalandırmak ister ancak bunu duyan Nefi Siyam-ı Kaza isimli yazı yayınlar ve padişahı yerden yere vurur. Ardından padişah kellesini ister ve nefi saraydaki zenci ağalardan birine yalvarır. Ağa kıramaz bizimkini yazıyı yazarken ağanın kaleminden mürekkep damlar ve Nefi son sözlerini o an söyler;

Mübarek teriniz damladı efendim...