Öncelikle selamın aleyküm beyler bu gün beni çok mutlu eden bir olayı anlatıcam sabah kahvaltı yapmakiçin ablamlara gidicektim minibüsün gelmesine 5 dakka kala evden çıktım durağa giderken yeğenlerime 10 lu halley almak için bakkala girdimçıktığımda ise kapıda 11 yaşlarında bir çocuk abi sigaran varmı diye sordu dedim abim ben kullanmıyorum (kendi ellerimle çocuğu zehirlicek halim yok mk)neyse minibüs geldi oturdum arka beşlide son bi boş yer vardı birkaç durak sonra yaşlı 2 kişi bindi benim önüde oturan iki diyarbakırlı çocuklar hemen yer verdi. Çocuklar hemen hemen 6 ve 10 yaşlarındaydılar. Minibüs boşalmaya başlayınca çocukları yanıma çağırdım oturdular baktım ellerindeki poşet selpak dolu o sırada telefonum çaldı konuştum tam cebime koyarken küçük olan çocuk dediki abi sende oyun varmı dedim var abim açtım dream ligi verdim çocuğa o telefonla oynarken bende büyük olanla konuşmaya çalıştım ilk başta biraz çekindi ama sonradan sorduklarıma cevap vermeye başladı dedim nereye gidiyosunuz dedi eve poşete baktığımda selpak doluydu çocuk normalde satmadan gitmez diye düşündüm sonradan küçük çocuk dediki ablam ne zaman gelicek? büyük olan dedi biz gidelim o gelir bende merak ettim sordum ablan nerde diye büyük olan dedi zabıtalar yakaladı bütün peçeteleri paraları aldı bizide yakalamasınlar diye eve gidiyoruz dedi daha sorucağım şryler vardı ama ineceğim durağa gelimiştim inerkende yeğenlerime aldığım halleyi çocuklara verdim küçük olanın dediği son laf kalbimi parçaladı dedi ki abi sen ne yiceksin ulan burnumun direği sızladı o an dedim abim ben zaten onu size almıştım o anda çocukların yüzündeki o ifadeyi size anlatmam imkansız beyler yani diyeceğim o ki hiç bir çocuğu suriyeli diye k rt diye dilenci diye ayırmayın çünkü çocuk ne olursa olsun çocuktur.