bugün otelde başıma ilginç bi olay geldi. daha mesaiye yeni geldim, tam shifti devralıyorum, bi eleman geldi, böyle hafiften titriyor falan, uyuşturucu kullandı zannettim. "bana bi yardımcı ol kardeş" dedi usulca. "buyrun nasıl yardımcı olabilirim" dedim. "benim nişanlım sizin otelde kalıyor, xxx grubundan, bana oda numarasını söyle" dedi. güvenlik gerekçesiyle oda numarasını söyleyemeyeğimi, isterse odasını arayacağımı bildirdim. şöyle derin bir nefes aldı, ceplerini karıştırdı, "boşver kardeşim, şu montu 260'ta kalan xxx'e teslim et" dedi. sonrasında da elindeki yüzüğü çıkarıp montun cebine koydu. "kusura bakma kardeşim, sana da rahatsızlık verdim" dedi. çocuğun nişanı attığını, yaşadığı hayal kırıklığını anladım. bahsettiği misafirin, nişanlısının, günlerdir "iş arkadaşı" grubuyla eğlenmeye çıktığını hatırladım. sarılmak, "üzülme lan" demek geldi içimden. diyemedim. "tabii ki yardımcı olacağım" diyebildim sadece ama bakışlarımla hissettirmiş olmalıyım ki, uzun uzun tokalaştık, birbirimize iki yabancının olabileceği kadar samimi bakıp ayrıldık. 

15 dakika sonra odayı aradım, montunuz resepsiyonda dedim. "aa tamam geliyorum almaya" dedi kız. montu verirken, muallakliğine, içinde yüzük de var dedim. "tamam önemli değil" dedi kız ve giderken "perşembe iskender paydaş çıkacakmış loungenızda, rezervasyona gerek var mı" dedi. "ananın amı, dıbına koduğum kaşarı" derken, "gerek yok efendim, katılabilirsiniz" diye mırıldandım.