+219
-4
Evde tek kalıyordum o sıralar, özel bir sebepten 2-3 ay tek kalırım her yıl. Girdim duşa açtım suyu eski günleri düşünüyorum nasıl duygulandım ama, ulan diyorum ben böyle bir adam değildim. Şimdi daha kültürlü, zeki biriyim ama önceden daha sağlıklı ve mutluydum diyorum. Sonra bizi ezen binleri düşündüm, sıfatsız huur çocuklarını. Derken içimde ki o adamın fısıltısı bağırtıya dönüştü, çıkar artık beni ortaya diyordu. Daha fazla dayanamıyordum, onu dizginlemek sadece bana zarar veriyordu bu yüzden kendimi serbest bıraktım... Öğrendiğim bütün bilgileri canlandırıp basit bir plan kurdum kafamda. Kendimi potansiyel bir silaha dönüştürmeye karar verdim. Duşta 1,5 saatten fazla kalmışım. En son o özgüven ile sahilde yürüdüğümüz kızları düşünüp osbir çektim, gusul alıp çıktım duştan. O zaman bilmiyordum bu osbirimin son osbirim olduğunu...
edit: burada durdurdum beyler okuyan kişi sayısına göre devam edeceğim, hem sizin hem benim emeğim boşa gitmesin.
edit2: ne ara bu kadar olduk amk yazdım yeni partı kusura bakmayın kimse yok sanmıştım