Artık kafelere iyice yaklaşmıştık herkes bir bekleyiş içindeydi bunu hissedebiliyordum, şimdilik çingenelerden bir iz görünmüyordu. Heyecanlandığımı belli etmemeye çalışıyordum. Neyse ki korktuğum olmadı ve önümüze çıkmadılar. Kafede rahatlamış kafamla güzel osbir malzemeleri depoladıktan sonra ayrılma vakti geldi. Oradan çıktık tekrar yürümeye başladık, korktuğum olayı atlattığım için rahatlamış ve keyifliyim, ta ki o karga sesli sıfatsızın 'olooom fuşşşşuiiitt' sesini duyana kadar. Hepimiz arkamızı döndük, iki tane çingen yanımıza geliyordu. Kalbim hızlıca atmaya başladı, kızlar parayı çoktan çıkarmaya başlamıştı bile. O an ne oldu bilmiyorum ama durun dedim kızlara. Çingenlere ise para olmadığını söyledim. Bulursam amaaa dedi yüzsüz, sanki onun hakkı da arıyor... Sorularına cevap veremedim. Bağırıyordu ama hiçbir şey demiyordum en son kızlar parayı çıkarıp verdi, çingen bana bir tokat atıp akıllı olun oluum dedi kızlar ise acıyarak bakıp gitmeye başladılar. Ulan kaybedecek bir gibim yoktu. Çingen hala gitmemiş tip tip bana bakıyordu yine vurmak için. O sırada çingenin arkasında gelen polis arabasının ışığını gördüm, zekayı böyle mi katmalıydım işin içine derken çingenin ağzına bir tane yapıştırıp hemen yere yatıp kıvrıldım. iki kişi bana ölümüne vururken polis arabası sirenini çalarak hızlanıp yanımıza geldi.