Beyler Türk milleti dertleriyle övünen bir millet. Açık ve net. Sevdiğim kız beni terk etti diyen adamın karşısına geçip "derdini gibeyim benimki ölmüştü üzülme artık" kafasında bir milletiz. Dert gib gibidir en büyüğü sende sanırsın eyvallah da kalp lan bu. Ölüme, hastalığa,fakirliğe üzülmek mi lazım illa ki? Dert faşisti bir milletiz. Küçücük bir çocuğun istediği oyuncağı alamaması yetmez, illa ki küçük Emrah gibi annesinin ölüp ablasının huur olması lazım. Başka türlü üzülmek saçma çünkü. Mantığa bak. Dert sıkıntı dediğin her düzeyde ve her kişide farklı etki yaratsa da yine etkiler. Karşıma gelen herkes en büyük dert bende başka insanlar mutlu olmalı benim gibi dertleri yok diye geliyor. Ve bundan içten içe haz duyuyor. Bu neyin kafası yahu