Beyler işim bitti ve Starbucks'ta buluştuk. Sigarasını yakmış, beni bekliyordu. Beni gördü ve "Hey selam, buradayım" dedi. Selam dedim ve hemen konuşmaya başladı. "Bak dinle, Emre sen harika birisin ama en yakın arkadaşlarım seninle olmamı asla kabullenemezler; dediğim gibi zayıflıyorsun gün geçtikçe çok daha iyi bir görünüşe sahip olabileceğini düşünüyorum ki benim için görünüş önemli değildir ancak devir değişti Emre, insanların her şeyleri önyargı. Ben seninle rahatça gezip, sarılıp, şarkı söyleyip, sinemaya gittiğim zaman insanlar bize iğrenen gözle bakacaklar. Üzgünüm dün gece kendimi tutamadım. Ama harika bir insansın Emre.." dedi. Beyler bu kadar önemli bir şey miydi dış görünüş? Hiç mi düşüncelerin, davranışların anlamı yoktu bu hayatta? Bir şey demeden "Tamam, ben de bir beklenti içinde değildim zaten. iyi günler" dedim ve gittim.

Beyler öyle bir hırs yaptım ki "Madem iyi, zeki ve eğlenceli biri olmak değil dış görünüş önemli. Ben de harika bir dış görünüşe sahip olup karşı cinsi kullanıp, onlarla eğleneceğim." diye düşünmeye başladım. Bu süre içinde çok daha iyi bir hal aldım.