beyler derdimi paylaşacağım ne bir arkadaşım ne de dinleyen biri var.Tek samimi olduğum kişiler sizlersiniz. Lise de de böyleydim son sınıfta kendi sınıfım dışındaki diğer siniflardaki insanlarla takilirdım bu yüzden sınıfımdakiler hiç sevmezdi. onlara birazcık yanaşsam diğerleriyle kötü olurdum. şuan açtım mematiden bi şehir Girdap gülüm ü yazıyorum beyler içimi döküyorum size. Ne bi sevgilim oldu ne de takıldığım bir arkadaş ortamı. zaten ailemde sevmiyorum hayırsızın şerefsizin tekiyim . intihar etmeyi bile düşündüm ama o kadar korkak ve beceriksizim ki bunuda yapamadım. Hayatı sorguluyorum. Ne kadar berbat bi yer. Herkes bi çıkar peşinde . belkide ben böyle olmadığım için yalnızım. Sanal bir arkadaşlık bile yürütemedim . dışarıya insanların arasına çıkmaktan utanıyorum yardım edin beyler.