Ikidir başımıza gelen durum. Ne zaman arkadaşlarla dışarı çıkalım, iki bira içelim, muhabbet edelim desek kendimizi bi pavyonda buluyoruz amk.

ilkinde kapıda birahane yazıyordu. Saf salak adamlar olduğumuzdan aldandık girdik. Içeri girer girmez herbiri 150 kiloluk çirkin konsomatrisler gözümüze çarptı. Dedik geldik o kadar. Kimseye bulaşmadan oturalım bari. Ama ne mümkün amk. Beş dakkaya bir masanın yanına gelip " gençler hoşgeldiniz, yakışıklılar hoşgeldiniz." Yakışıklı da değiliz ki amk. En son öğrenci olduğumuzu anlayınca yan tarafta, mahsülünü yeni kaldırmış, ufak tefek bir iç anadolu köylüsünü gibmeye gitti.

Ikinci seferde de Konyalı arkadaşlara sorduk dedik adam gibi mekan söyleyin gidelim. Otogarın orda yan yana Birkaç tane mekan var oraya gidin siz dediler. Iyi dedik gittik. Mekanlar yan yana ama ortam bir garip amk. Tofaşlar, şahinler, Beyaz gömlek-kumaş pantolon bilekte künyeli tipler. Seyyar satıcılar, mekanların önü ya çamur yada çatlaklara su dolmuş vaziyette. Bildiğin varoş bildiğin taşra amk. giberiz dedik sövdük dış cephesi en renkli olana daldık. Daha kapıdan girer girmez 1.90 boyunda anasını ayı gibmiş bir herif bizim üstümüzü başımızı aramaya, zütümüzü ellemeye başladı. Dedik amk nereye düştük böyle. Club diye girdiğimiz yerde ocak başlarında bulunan kebab dizdikleri uzun dolaplardan var amk. Içine domates maydonoz felan dizmişler. Masaya kül tablası diye folyo sarıp getirdiler. Garsonlar bi yandan içiyor bi yandan bizle daşşak geçiyor. Masadan çakmak felan çarpmaya çalışıyolar. Dedik kalkalım şurda sinirlenip birinin kafasında bira şişeşi parçalarız. Yan yana dizili tüm mekandaki Garsonlar zütümüzü giber gerek yok. Ayak üstü bide bizden bahşiş istediler beş On atın diye. huur çocuğuna beş lira attık. Ha mekanıda binlik olsun diye zabıtaya şikayet ettik ama bi tak çıkmaz.

Demem o ki sakın Konya da dışarı kafa dağıtmaya çıkmayın amk. Kendinizi ister istemez pavyonda buluyorsunuz.