2-3 gün telefonumu yabancı numaralar aradı yani bilmedğim numaralar bende açmadım beyler başım belaya girmesin diye. tabii bu olay liseyi bitirdiğim yaz oldu. ben üniversiteye falan yerleştim işte ankarada...
şimdi emre olayını anlatcam beyler.
kızılayda gezerken zafer çarşısında işim çıktı beyler tekim bu sefer kırtasiye malzemesi falan alcam işte bilen bilir zafer çarşısını. herneyse ben aldım malzemeleri beyler. dışarı doğru çıkıyom bi baktım bu huur çocuğu emre sakal falan bırakmış mk kürdü bide . o ara ben yine sinirlendim eski anılarım depreşti malum.. bu emre oçunu takip ettim beyler evet bildiğin takip ettim. zaten o da otobüs durağına gitti, bende durağın etrafında takılıyorum. bi halk otobüsüne bindi ön kapıdan. bilen bilir beyler bunuda halk otobüsüne heryerden biniliyo mk bende orta kapıdan bindim görmesin diye. biraz yoğun otobüs çok kalabalık değil. hiç göz göze gelmedik ben etrafıma bakarak buralar nere amk kafasındayım derken çocuk indi. o arada bende indim hemen (aydınlıkmış bu arada oralar) bu önümde yürüyo dar bi sokağa girdi kimse yok beyler gerçekten kimse yoktu orda. yanına doğru koştum.

- Vayyyyy emre baba nabıyon kardeşim ya. ( kafa buldum orda çocukla )

çocuk şaşkın bi tavırla ;
E- Tanıyamdım... Da kardeş emre baba falan noluyo dedi.

- nasıl tanıyamazssın olum ben kırşehirden 9. sınıftaki vindovs. hani şu sürekli ezdiğiniz çocuk.

bunu der demez güldü beyler ağzına soktuğum.
( duş alıp devam etcem beyler )