/i/Dertleşme

Derdini anlatmayan derman bulamaz..
  1. 1.
    +14
    bigün bi misafirliğe gittik durumları iyi bi aileydi daha 9 yaşındayım cocukları atari oynuyordu
    bende başlarında bekliyordum
    ikisi birlikte o zaman adını bile bilmediğim contra oyununu oynuyorlardı, bunlar yemek yemeye gittiklerinde
    gidip sadece oynadıkları kumandanın tuşlarına bakıp oynuyor gibi yapacaktım derken cocuklar geldi zengin olup
    şımartıldıkları her halinden belli olup bana
    -sen ne yapıyosun ya
    dediler onlar o kadar paranın verdiği güvenle ya lı filan konuşurken ben kekeleyerek
    -tututuşa bak ka kacaktım
    diyebildim
    cocuklardan biri gelip küçük ama o zamanlar bana ağır gelen eliyle
    yumruk atıp ağlayarak gitti ben yumruk yememe rağmen ağlamadan içeri gittim cocuk içerde ağlayarak babasına
    -yaa baba oynamasın istemiyorum gitmiş haber vermeden oynuyor
    filan diyor, halbuki ben oynamamıştım cocuğu aldı yan odaya zütürdü ben babam ve annem konuşmaları duyabiliyoruz babası
    +oğlum bırak oynasın bişey olmaz bozulursa sana yenisini alırım onların durumu yok

    filan diyor cocuk tamam dedi gel oyna filan,o sırada babam dedi kalkalım babam gururlu bi insandı bizi
    mutlu etmek için elinden geleni yapardı bi o kadar sert ama o kadarda yumuşak kalpliydi dışarı cıktık kar vardı hava soğuktu zaten
    yanaklarım buz tutmuştu bana
    -niye oynuyorsun!
    diyip tokat attı yanaklarım sogukken bu tokat cok acıtmıştı ama yine ağlamamıştım cünkü babam ne olursa olsun sebebi
    boş olan şeylere ağlamayın derdi, tamam yanağım yanıyordu ama elbet gececekti beni o yaşta büyük bi insan gibi yetiştirdi

    ertesi gün elinde bi poşetle geldi o zamanlar pahalıydı ikinci el atari almıştı o yorgunlukla hiç üşenmeden sürekli oynuyordu benimle
    contra oyunu vardı oyun kollarından birine keçeli kalemle benim ismimi diğerine kendi ismini yazdı
    ben cok bilmiyordum öylesine rast gele tuşlara basıyordum ben 3 kere ölünce oda ölüyordu,bak bende öldüm diyordu o işten gelinceye
    kadar oynamıyordum, uzun süre bu şekilde oynadık 3 ay 4 ay derken 1 sene gecti bigün babam eve gelmedi, annem ev telefonunu acıp ağlamaya başladı
    beni komşuya bırakıp başka bi komşunun arabasıyla gitti birşeylerin farkındaydım ama ne bileyim, hastalanmıştır dedim ne olursa olsun gelir dedim
    gelmedi beyler.

    ateriyi çekyat ın altına koyup bi süre bekledim atariye dokunmadım 16-17 yaşıma kadar bigün evde kimse yokken ateriyi açtım
    babamın kumandasıyla oynamak istedim ama kumanda bozuktu meğer o kadar oynadığımız zamanlar kendi değil ateri oynuyormuş
    meğerse sağlam bitane kumanda alacak parası yokmuş 4-5 saat boyunca hiç usanmadan çalışmayan bir oyun kolunu tutmuş benim için.

    işte o gün ağladım
    ···
   tümünü göster