selamun aleyküm. beyler bugün arkadaşlarla gezerken bi playstation salonuna gidip fifa atalim dedik, ne zamandır atmıyoruz. gittik falan sonra şu görüntüyle karşılaştım. içim karardı ve çocukların, çocuklarımızın nasıl uyuşturulduğunu, yaratıcılığının yerini nasıl robotlukla doldurduğunu, daha doğrusu doldurulduğunu gördüm beyler. lan çocuk en fazla 8-9 yaşında. biz o yaşlarda kiraz ağaçlarından inmez sabah akşam mahalle maçı yapıp acıkınca "annee ekmek arası domates peynirr'' yorulunca terli terli dip dibe oturup kolamızı yudumlayan çocuklardık. ne oldu da bu çocuklar, bu nesil oradan bu robot zevksiz bencil hâle geldi. acıyorum kısacası bu duruma, durumumuza. çok yazık.