Kardeşim daşşağına yazmıştım da çek gibtiri gitsin, şunu sana yazacak kadar orosbuysa gururuna yedirebilir misin ki zaten

yediremiyorum panpa çıldırıyorum, ben hiç mi sevip mutlu olamıycam, eski sevgilim öldü lan ben pgiboloğa gittim kaç kez atlattım tekrar sevdim ilk kez yeter lan bıktım hayattan kız diyor tamam bahsetmem birdaha dedi ama aq zorla mı yapçam, kız belki neler düşünüyor lan o berkayla giberim lan böyle hayatı

o kıza de ki: pavyonda herkesin masasına oturan kadınlardan farkın yokmuş sen artık onlardan birisin benim için, de sonra bir daha onunla muhatap olma, bende kaç yaşıma geldim gerçek anlamda aşkı hiç yaşamadım ama tek taraflı olan, aşkı yaşamayı hayal ettiğim hiç bir kızla aşk yaşamadığım için mutluyum. zira onlar benim aşkıma değmeyecek kadar huurlarmış. bana bir yandan aile baskısı da var "evlen, evlen artık, kardeşlerin ev ocak oldu" vs. aradığım kızı bulamıyorumki panpa. benimle oturup moda, survivor gibi yarışma programları, dizi değil. okuduğu kitapları, beğendiği filozofların onların düşüncelerini konuşması lazım, sanattan anlaması lazım oturup ismail yk bilmem ne değil gramofondan zeki müren, müzeyyen senar 45lik plâkları dinlememiz lazım. benimle kumsallara hareketli ortamlara değil, dağ havasının olduğu kuş sesinden başka bir sesin olmadığı yerlere gitmeyi istemesi lazım ki ancak öyle bir kişi benim ruh ikizimdir. benimle zıt görüşte olabilir ama bu yukarıda saydıklarımı yaparak değil, ben dostoyevski severim o tolstoy, ben salvador dali severim o van gogh, ben rasyonalist olmayı severim o sürrealist bu da zıt kutupların birbirini çekmesidir böyle bir aşk mümkündür ancak ikimizin ak-kara, gece gündüz, kedi köpek gibi olmaması kaydıyla. şimdi sen şerefinle, gururunla yaşayan bir erkeksin, öyle haysiyetsiz bir kız sana layık olamaz. hâla daha onu düşünüyorsan seni gururunu ben gibeyim tamam mı panpa