olan profesöre dersten kalıp geçmemi belirleyecek bir konu hakkında yalan söyledim.
Üstelik bunu hiç rahatsızlık, utanç ve pişmanlık duymadan yemin ederek yaptım.
O adamın yerinde x hoca olsa kalacağımı bilsem de yalan söylemeyeceğimden ise eminim.
Yani kendimle ilgili kabul ettiğim şey şu ki; karşımdaki insan bir peygamber değil, benden önemli değil, benden dürüst değil. Ve dürüst olunmasını hakedecek bir insan da değilse çok rahat yalan söyleyebiliyorum. Bu asla kendime olan inancımı saygımı yitirmeme sebep olan bir şey değil. Gözümde zerre değeri yoksa yalanlar su gibi akıp gidiyor.