Selam pampalar bugün sabah uniden dönerken dolmuşa bindim.
Geçtim oturdum biryere şoförün çarpraz sağ tarafında otıran uzun boylu beyaz saçlı 70 li yaşlarında bir amca oturuyordu, ilk başta dikkat etmedim ama sonra şoförle olan konuşmalarına kulak kesildim.
Amca çantasından bir kapak çıkardı ve başladı anlatmaya.
Amcanın yatalak bir eşi varmış amcada bu mavi kapak kampanyası için kapak toplamaya başlamış bir sandalyeye yetecek kadar toplamış kapağı 125 kilo falan dedi tam hatırlamıyorum,
Sandalyeyi alamadan eşi vefat etmiş.
Amcada elindeki kapakları dahada artıtıp tam 1 ton kapak toplamış tanıdıkları sayesinde.
Kapakları sanaiye zütürüp vermiş sandalyelerin siparişini ,aldıkdan sonra sandalyeleri ihtiyacı olanlara dağıtmış.
Boyle yarım saat anlattı amca şofore bende dinledim arkadan, amca voleybol antrenörüymüş emekli. Şimdi yalnız yaşıyomuş ve hala yerde bulduğum kapakları topluyorum dedi.

Ben amcayı dinlerken içim bir huzur doldu sevindim o yaşında bunları yapıyo daha yeni ameliyat olmuş karaciğer nakli yapılmış, hergun hastanahaneye gidip geliyomuş kontrole.

Benim çok içimi ısıttı amcanın hikayesi sizlerle paylaşmak istedim.

Amacım prim falan değil sadece okuyun şuku cugu vermeyin, bu koca yürekli amcanın hikayesini belki sizdede birşeyler uyandırır.