Kendinize acıma alışkanlığı
Tüm kötü alışkanlıklar “zavallı kendinize” sona ermeyen bir şekilde acımak ve “şanssız kaderiniz” hakkında söylenmekle başlar. Görünüşünüz, geliriniz, eğitiminiz, daireniz, hava ve hatta en küçük zorluklar dahi üzgün hissetmenize ve bir hiç uğruna acı çekmenize yol açabilir.

Kendine acıma huyunu geliştirenler, etraflarındaki insanların kendilerine karşı olan sempatisini yitirirler. Kendine acıyan insanlara sonsuza kadar merhamet gösterebilirsiniz fakat onların kendilerine yardım etmek için eninde sonunda bir şeyler yapması gerekir. Kimse onlardan bir şey beklemez çünkü tüm yaptıkları sızlanmaktır. Ve açıkçası kimse etraflarında bu tarz insanları bulundurmak istemez. Sonuç olarak vasıfsız işlerde çalışırlar ve zavallıca ,asosyal bir yaşayış biçimleri vardır. Genellikle kendileri için önemli olabilecek kontakları bertaraf ederler ki bu da fırsatları kaçırmanın en iyi yoludur.