Tanrı ilk zamanlarda o kadar bozuk kişilikler ve sorunlu ruhlar yaratmıştır ki onlar için bir beden yaratmak istemez. işte o bozuk kişilikleri sizin kişiliğinizin arkasına gizler, bilinçaltınıza,doğanıza saklar. Onları çıkartan gerçek doğayla karşı karşıya kalmaktır.

Bir hayvanın pençelerini kullandığı gibi kullanıyordunuz ellerinizi. Açtığınız deliği büyütmek için son gücünle çekiyordun parçaları. Hadi sağ kol işe yara hadi hadi diyorduk içinden hadi sağ kol hadi ilk aşkım hadi.Önce beyza geçti delikten.O zütünden tutup ileriye itmek yerine geriye çekip kanata kanata gibmek isterdin ama durum müsait değildi.

Ardından Özgeye geçmesini söyledin.Bot sesleri yaklaşıyordu.

"kanka sen diğer tarafa geç hemen oradaki parçaları çıkar benim koca zütüm sığmaz hadi çabuk" bot sesleri yaklaşıyordu.

"Ama özge"

"Kanka gibtirtme özgeni dıbınakoyim ölecez gidecez şimdi "

Atladın delikten içeri ve sürünerek beyzanın yardımıyla karşıya geçtin. Hemen deliği genişletmeye çalışıyordun ki güvenlikçiler koridorun başında göründü.

"dıbınakoyim özge çabuk gel çekicez seni"

Özge atladı deliğe fakat balık etli tatlı poposu bir türlü delikte geçmiyordu. Kollarından tutup çektiniz ama nafile. Güvenlik birkaç metre uzaktaydı ki özgenin suratında sadece meleklere yakışır bir gülümseme vardı.

"kanka" dedi. bilekliğini avcunun içine koyarak.Şimdi güvenlikçiler onu bacaklarından tutmuştu tam da.

"Tanrı Türk'ü Korusun Kanka"