“Onlardan seni Kur’ân okurken dinleyenler de vardır. Fakat Biz onu lâyık olduğu şekilde anlamalarına mani olmak için, onların kalplerine kat kat örtüler gerdik. Kulaklarının içine de, gereği gibi işitmelerini engelleyen ağırlıklar koyduk. Artık onlar her türlü mûcize ve belgeyi de görseler yine iman etmezler. O kadar ki yanına geldikleri zaman seninle münakaşaya girişerek “Bu, eskilerin masallarından başka bir şey değildir.” derler.(Enam, 6/25).

”Allah onların kalplerini ve kulaklarını mühürlemiştir. Gözlerine de bir perde inmiştir. Bunların hakkı büyük bir azaptır.”(Bakara, 2/7)
Bu ayette anlatılmak istenen husus Hz. Peygambere teselli vermek, söz konusu edilen inkârcıların (iman etmeye niyetlerinin olmadığı bildiği için onların bu kötü niyetlerine ceza olarak)bundan sonra iman etmelerine imkân verilmeyeceğini hatırlatmak olduğu için işin sadece yaratma yönüne vurgu yapılmıştır.

Hem Allah’ın külli iradesi ve yaratıcılığı hem de insanın cüzî iradesi ve kesbinden/kazancından sözedilir. “Aleyhlerinde bir sûre indirilince göz kırpıp alay ederek birbirlerine bakar, sonra “Acaba bizi gören biri var mı?” diye endişe ile bakınır, gören biri yoksa hemen sıvışır giderler. Anlamaz bir topluluk olduklarından, (onlar nasıl iman ve Kur’ân meclisinden uzaklaşıp gidiyorlarsa), Allah da onların kalplerini imandan uzaklaştırır.”(Tevbe, 9/127) mealindeki ayet buna bir misaldir.