pembe kanatlar arıyorum
ve sığmaya çalışıyorum avuçlarına
kaybolmak için yıldızların arasından
göğsüne sığınıyorum

uçamıyorum
konamıyorum da bir köşeye bucağa
yorgunum

bir bardağın yüksekten düşüşü gibi düşüyorum
sığındığım tek yer de uçurumların
ve düşüyorum kırılmak adına
parçalanmak değil sonum
sonuç belli biliyorsun

sadece boynunu koklaya koklaya öpüyorum
uzaktan
kilometrelerce uzaktan
bekle beni

şiir olduğunu anladığın zaman
sevebileceğini düşünüyor musun roman olmayı

titriyorum
burası karanlık
yaklaş bana
hiç değilse son bir defa daha
kollarına konmak istiyorum kırık kanatlarımla
dayanacağım için değil ama
belli ki daha fazla dayanamayacağımdan

http://sibelkalender.blog...3/pembe-kanatlar.html?m=1

Panpalar bir blog okuyucusu olarak bulduğum amatör şiir yazan bi hatun kişi ve geleceğe dair cidden bir ışık var