2012 haziran ayında liseden mezun oldum. meslek lisesi mezunuyum ve 12 yıllık hayatım ev-okul arası göngüsünde geçti tıpkı sizinkiler gibi. yaz aylarını hiç boş geçirmezdim bizimkilere destek olmak için 3.5 4 ay çalışırdım. diplomayı aldım ve öyle bir boşluğa düştümki inanın nasıl kendime geldim hiç bilmiyorum

kardeşim dediğim uğruna öldürüm dediğim adamlardan ne selam ne sabah alır olduk. büyüklerimiz derdi hep arkadaşlıklar çıkar ilişkisi üzerine kuruludur elbet birgün herşeyin boş olduğunu anlarsın diye

lise zaten meslek lisesi beyler bilen bilir derslerle hiçbir alakanız olmaz okula takım çantasıyla gider gelirsiniz
ben hangi kafayla meslek lisesini tercih ettim bilmiyorum çünkü puanım zamanın 365 puanıydı anadolu lisesine gidebilme imkanımda vardı. belkide evime yakın olduğu içindir tercih ne bileyim

hep hayal ederdik büyüyünce şöyle çalışıcaz şu mesleği seçicez şöyle arabalara binicez evim şöyle olsun kadınım şöyle güzel olacak falan

hayaller hayaller hayaller...

üniversite sınavına girince anladım lise hayatımı gibti. dersleri giblemedik okula gitmedik. sınavda baraj altında kaldım ve o an dank etti çalışıp başarmam lazım ben ömür boyu inşaatta kablo şekip ustalık yapamam. 1500 liraya mahkum olamam. hayallerim varya hani

fazla uzun tutmak istemiyorum yazıyı direkt mevzuya giricem ama şunuda belirteyim tam 3 senemi üniversite kazanmak için verdim. hedefime ulaştım. elektrik çıkışlıydım lisede ama şu an sağlıkçı olucam şükür ( 1. sınıf yeni bitti )