Beyler baştan söyliyim; babam polis, mesleği gereği copunu ve silahını yanından ekgib etmez...

O zamanlar lise 2 deyim, okulun son haftaları olduğu için de sınıflar bomboş.
Ben hergün okula hazırlanıyo gibi kalkıp arkadaşlarla playstationa, kızlarla kafeye falan gidiyorum, o gün 3 kızı aldım yanıma kafeye gittik notlar da dökülüyo ( 3 tane kırık vardı beyler )...
Babam da o gün işten izin almış şu benim haytanın durumunu bi öğreniyim diye, okula gelmiş müdür yardımcısına, benim kırıkları öğrenmiş benim sınıfa da gelmiş azarlamaya tabii bulamadı beni. Şansıma mı diyim ne diyim kızlarla oturduğum kafe bizim eve gidilen yolun üstünde beyler, babam geçerken gördü beni ( halden anlayan adamdır zamanında çok anlattı arkadaşlarıyla kaçıp sinemaya gittiğini ) yanımda kızlar olunca anladı halimi, kaş göz işaretleriyle eve gel gibecem zütünü dedi resmen, yürüyüp gitti. Ama o an nasıl mutluyum " canım babam " falan diyorum içimden eve gittiğimde yiyeceğim dayağı da biliyorum ama.
Neyse beyler kızlarla yarım saat kadar daha oturduk hepsini yanağından öpüp yolladım sonra eve gittim, babam beni kapılarda karşıladı " oooo hayta beyimiz, şereflendirdiniz evimizi " diyerek içeriye aldı beni, kapıyı kapattı ve tek hatırladığım ağzından dökülen heceler ve üzerime hızla gelen uzun birşey, cop diye tahmin ediyorum inşallah coptur. iki gün oturamamıştım ama değdi beyler hayatımda yediğim en sayko dayaktı.
Baba candır değerini bilin reyizlerin...