Şimdi kim ister bugünden sonra kalkıp sabah o sıkıcı kahvaltıyı yapmak. Gereksiz peynir ekmek yemek. Sıkıcı ve gereksiz. Oysaki ne güzeldi akşama kadar açlık oyunları oynamak. ilk kim pes edip yiyicek diye heyecanla beklemek. Sahura kaldırmak için nöbetçi gibi beklemelerim... Her an alarmın sesine hazır olmalarım... Adeta bir asker gibi "Ben uyursam herkes aç kalır. Zorlanır" sorumluluğuyla... Ama bugünden sonra 3 öğün yemeğimizi yiyip yatıcaz. Hiçbir yediğimiz değerli olmayacak. Ne pide ne hurma. Normal ekmek ve zeytin olucak. Acı verici ama gerçek. Hiç unutmam Ramazanın ilk günü uyuya kaldım kaldırmadım milleti babam sabah kaldırdı. Sinirli bir şekilde "Sen uyursan herkes uyur asker. Sen uyursan herkes aç kalır" dedi. bende gözlerimi ovuşturup dedim ki "noluyoz dıbınagoyim askerdemiyiz?" Neyse işte Hoçakal Ramazan...