Çoğu kişinin normal de konuştuğu fakat samimi olmadığı, platonik olarak sevdiği, canı yanmasın diye uğraştığı birisi elbette olmuştur. Fakat cesaret ve özgüven ekgibliği yüzünden hep içimizden sevmişizdir o kişiyi.Ona hissettirmeden, farkettirmeden sevmişizdir. Sonra o nu başka biriyle el ele,kol kola görünce bütün hayallerimiz, umutlarımız,duygularımız bütün dünyamız başımıza yıkılır ya hani fakat sevgimiz hiç bir zaman körelmez.O bilmez onu sevdiğimizi anca uzaktan bakakalırız anca uzaktan üzülürüz farketse bile anlamaz, anlayamaz zaten o yüzden hep içimize atarız