Bir gün babam elinde dev gibi bi kutuyla geldi gözlerinin içi gülüyor ama, mavi bişey böyle, baba o ne dedim bekle biraz dedi, açtı kutuyu televizyonun karşısına geçti beş dakika böyle kabloları taktı, sonra geçti koltuğa bi sigara yaktı, sigarası bitene kadar televizyonu izledi heykelini izleyen ressam gibi ben de sessiz sessiz duruyorum, babama öyle sorular sormak benim için zor o zamanlar, babamın ne kadar sert biri olduğu okulda da bilinirdi, hiç bir çocuğa vurmamıştı ama çok bağırırdı, çok ketum adamdı hayatında en çok konuştuğu anlar bana büyük sporcuları anlattığı zamanlar olurdu, bir de motivasyon konuşmaları, neyse gelelim kutuya, sigarası bitti kalktı ben de kutuyu izliyorum iyice, bi düğmeye bastı böyle ekran renklendi, küpler falan çıktı sonra hayatımı değiştiren yazı ortaya çıktı PlayStation 2...