Ps2den sonra bir arkadaşım oldu bir aylığına, Ayşe Ablanın yeğeni Elif, benle yaşıtmış, beni kıza alıştırmak için bir hafta uğraştı kadın, Elif benim rahatça iletişim kurabildiğim üçüncü kişiydi, bir ay boyunca ps2yi bırakıp Ayşe ablalarda kalmaya başlamıştım, hep konuşacak bir konu bulurduk ilginç bir şekilde, o çok konuşkandı belki de, babam da sporu bıraktırmadığı için Elif de benimle beraber spor yapardı hep, spordan sonra bize de yeni bir eğlence çıkmıştı babam Ayşe Ablayı ve Elifi de alır bizi tramboline zütürürdü, biz bayılıyorduk tramboline nasıl olsa zıplıyorduk kocaman, babam bunu da spordan görüyor bunun için bir sorun çıkartmıyordu, Ayşe Abla ise o muhteşem çocuk koruma dürtüleri ile bize havlu atlet tişört getirirdi temiz, sonra da gider elife ps2 öğretmeye çalışırdım elif de elinden gelenin en iyisini yapar gene de anlayamazdı..