Okulu gün boyunca onu düşünerek geçirdim. Ama derslere katılmayı da ihmal etmiyordum. Zira o sıra çok çalışkan bir öğrenciydim. Aslında çok çalışkan da denemez ama dersleri dinliyordum. Günümü bu şekilde bitirdim. Tekrardan birine bağlanmak istemiyordum. Aslında biraz da korku gibi bir şeydi. Daha önce yaşanan olayların tekrarlanmasından yeniden birini üzmekten korkuyordum. Kafamda bu düşüncelerle otobüse bindim. Eve gidip üstümü değiştirdikten sonra Damla'yı aradım.
B:Alo, Damla nasılsın
D:iyi ya nasıl olsun işte aynı sen ?
B: iyiyim ben de bu akşam ne yapacaksın ?
D: Aslında evde oturmayı planlıyorum, ama bir şey yapacaksak çıkabiliriz istersen
B:Hee, iyi ben sana mesaj atarım o zaman birazdan.

Baran'ı aradım izge'yi(sevgilisi) de al dışarı çıkalım dedim. Olur ne yapıcaz dedi. Bakarız ya dedim. Aradım Damla'yı "Birazdan senin evin oraya geliyorum, dışarı çıkalım istersen" dedim. "Olur" dedi. Damla'yı aldıktan sonra Baran'ı aradım. O da sevgilisini almıştı. Bir kafeye oturduk. Damla ile onları tanıştırdım. Biraz oturduktan sonra izge "ee ne yapıcaz yaa" dedi. izge'yi severdim ama böyle ağzını yayarak konuşması hiç hoşuma gitmez hep de dalga geçerdim. "Sinemaya mı gitseeeeeeek" dedim. Damla ile baran hafiften gülümsediler. izge'de takıldığımı bilerek "üff brk4ever. iyi madem dedi." Mısırcı abinin tavsiyesi ile konuş benimle mi öyle bi filme gitmiştik. Saçma bir filmdi, ya da ben o sıralar anlamadım. zaten genelde koltuklar da hep boştu. Oradan çıkıp yemek yedik. Daha sonra onu eve bırakmak için geri yürüdük. O sırada nedendir bilmiyorum elimi tuttu. Hiçbir şey demedim öyle evine kadar birlikte yürüdük.