Son kısım haricinde plan tıkır tıkır işlemişti. Damla evden çıkmadan önce dinledim. Anahtar ile kapıyı açtı 1,2,3 daha sonra Anahtarı delikten çıkardı ve kapıyı kapattıktan sonra merdivenleri hızlı adımlarla inmeye başladı. Kitlememişti. Eğer kitleseydi yanlarına inecektim ve başka bir güne kalacaktı ancak şansım yaver gitmişti. Hemen inip cüzdanımdan çıkarıp elime aldığım kartı kilit kısmına soktum. ilk denememde başarılı olamamıştım. Çünkü bir yandan da korkuyordum. Fazla ses çıkarmamaya çalışarak tekrar denedim. Bu sefer omuzum ile daha sert vurdum. Kapı açılmış fakat, kilit kısmında hafif bir oynama vardı. Hasgibtir dedim içimden. Ama zaman yoktu. Hemen dolaba koşup, ince tahtayı yana çektim. Poşeti açıp içindekilere bakmak için biraz daha zamanım vardı. Bir tomar para ve bir de kitap. Zaten bunlar gördüğüm şeylerdi. Kitabın içini açtığımda neden orada olduğunu anladım. içi mektuplarla dolu idi.Tam çantama doğru hepsini atacakken poşetin içine bir şey düştü. Bu bir fotoğraftı. Damla, abisi ve bir kadın oradaydı. işte bu. Damla'ya ne kadar da çok benziyordu. Yüzünde yorgun bir gülümseme vardı. Genç olmasına rağmen yüzünde çok şey yaşamış bir kişinin ifadesi vardı. Hepsini çantama doldurup arka sokaktan eve doğru koşmaya başladım.