az önce yalnızlıktan 31 çektim ve yine bildiğiniz o pişmanlık duygusu musallat oldu.

öncesinde facebook instagramda takılıyordum sıkıldım. biraz kitapn okuyayaım dedim uzun zamandır okumadığım için okuma alışkanlığımı kaybettim ve isteksizdim okumadım. tv desen saçma sapan şeylerle dolu. en sonunda ferreda buldum çareyi. ailemde tatilde. evde yalnızım kendimi hep kötü hissediyorum. insanlarla arkadaş oluyorum ama nedense uzak duruyorum. bir ara araştırdım neden böyleyim diye. zeki insanlar arkadaş seçermiş. bana uydu ama zekayla alakalı değil bence. yani kısmen.

özet yalnızım, mutsuzum, kız yok arkadaş yok. bir ideallerim var o da sınava bağlı. (dgs)