(edit: eyvallah beyler okuyan okumayan herkese teşekkürler. düşünceleriniz benim için önemliydi.)

Çocukken batmani seversiniz. Çünkü dünya kötü bir yerdir ve batman kötüleri cezalandırarak dünyayı daha iyi bir yere çevirir veya çevirmeye çalışır. Bir çocuğun isteği budur zaten. Herkesin mutlu olduğu; güzel ve neşeli bir dünya.

Derken ergen olursunuz ve jokeri kendinize daha yakın hissetmeye başlarsınız. Dünya yine kötü bir yerdir. Ama siz bu kötülüğü kırmak yerine daha da körüklemek istersiniz. Çünkü her şey negatiftir. Çünkü hiç kimse masum değildir. Çünkü burası kurtulacak bir yer değil, adeta bir tak çuvalıdır. Dünya yanmalıdır, kül olmalıdır. Kül olmalıdır ki kötü olan her şey normale dönsün.

Bir gün yaşınız kemale erer. Dünya hala kötü bir yerdir. Batmani tekrar seversiniz. Çünkü batman, jokerden çok daha büyük bir ruh hastasıdır, manyağın tekidir. Hiç kimseye, hiçbir şeye karşı normal olamamıştır. Hata yapmadığı tek bir an yoktur. Yaptıkları her şeye rağmen insanları adam yerine koyup onlara bir şans daha tanımaya çalışır. iyi niyetini kullanıp şans verdiği herkes kendini yanıltınca da hayal kırıklığına uğrar, gitgide batar. Elindeki her şeyini kaybettiği gibi bir de eksilere gider. Hayatta ne yaptığını sorgulamaya başlar. Sorunu anlamaya çalışır. Ve tüm bu karışıklığa kafa yorarken kendini kaybeder. Bir gün bile gülemez olur. Huzur içinde yaşayamaz. işte siz o vakit batmani ve aynı zamanda "dünyanın işlerini" çok iyi anlarsınız.

Yazdığım bu yazıdan bir önemli bir önemsiz olmak üzere iki sonuç çıkarabilirsiniz.

Önemsiz olanı şudur ki batman ve joker iki delidir. Biri iyiyi kullanır biri de kötüyü. Ama ne gariptir ki iyi olmak kötü hali doğururken kötü olmak ise iyi hali doğuruyor.
Yani evet, batman jokerden daha manyak.

Çıkardığınız önemli sonuç ise yazının tamamıydı. Yaşadığımız hayatın değeri bu kadar. Bu kadar önemsiz ve gibten bir hayatı yaşıyoruz.

iyi geceler.