Babam konuştu, ben sessizce dinledim, sabahın ilk ışıklarını gördük, okulu gibtir etmiştim zaten, çalışmıyordum kitap açmıyordum, Elif de zaten iyi notlar alıyordu kendince, mutluyduk zaten, kim takar okulu o zamanlar, Emrenin iyileştiğini duyduk, dolustuk arabaya girdik evine, ben girdiğim gibi bunun babasından özür diledim saygıdan, sonra toplandık başına, çocuğun her tarafı sargıda ama gene iyi durumda çok da sicmamis yani, herkes çıktı bi ben kaldım odada bununla bas başa, göz göze geldik, konuşmadık hiç, o zaten adam akilli konuşamıyordu, gözlerimiz anlattı bildiğin her şeyi, sonra vurduk kapiyi çıktık evden, ben hastaneye doğru yollandım, giderken de elime bir buket çiçek aldım, girdim doktorun odasına, sansima odadaymis, buket arkamdaydi, kadın beni görünce beti benzi attı, yaklaşma güvenligi çağırırım diye bağırdı birden, hanımefendi özür dilemek maiyetinde çiçek getirdim size dedim, cicegi koydum masasına, çay söyledi masaya oturduk ictik ben hala mahcup bir şekilde özür diliyordum, kadın gülümsedi, gencsiniz anlıyorum dedi, biraz daha konuştuktan sonra eve gittim, evde ofkeden kopuren bir elif olduğunu nerden bilebilirdim ki..