1.8.1999 hafif bulutlu bir yaz günü. Saati meçhul olmakla beraber güneşin batmasına yakın olduğu tahmin edilmekte.
Bulutlara rağmen hava sıcak. Bursadayım,şehrin dağa bakan tarafı burası. Havası biraz daha serttir sahil kesmine göre.Hep gözler arar bir deniz maviliği. Bulamazsın.Tek duran önünde koca heybetli uludağ.Şimdilerde toprak kokusu gelmeye başladı burnuma. Nedense bu kokuyu hiç unutmam. insanların hafızasından en son çıkan şey koku olurmuş.O gün benden gitmeyen bi o toprak kokusu bide sen. Maviydin.Sen çok maviydin ve ben fazla yorgundum.O an düştüm işte derin okyanus çukurlarına.Sen baktın Ben yandım.