Dinleyen 3-5 kardeşim varsa yinede anlatırım. Hikaye tamamen doğrudur. Tek bir noktada yalan yazarsam dıbıma koysunlar.

Dayanamadım , Kemali geri aradım bende.

K: Kardeşim ne oldu neden aradın ?
B: işin yoksa şu sizin evin üstünde ki kahvede buluşalım.
K: işim yok , tamam geliyorum 10 dk sonra kahvede olurum.
B: Tamamdır. Acele et giberim belanı.

On dakika sonra kahvede buluştuk.

B: Neden olmazmış neden başka kıza bakıyoruz birader ?
K: Kanka kızın unutamadığı biri varmış kimseyi istemiyormuş.
B: Ya birader gibicem belanı , ben hoşlandım bu kızdan. Öyle kolayca vazgeçmem amk. Dur ben faceden falan ekliyim bi şunu , konuşayım biraz.
K: Ne tak yersen ye , üzülme diye diyorum bin.

Kalktık evlere doğru yürüdük. Ben Semayla konuşmaya başlamıştım.
2 gün boyunca konuştuk ettik , Sema hep mesafeli duruyordu. Her gün dershaneden çıkıp onların dershanesinde buluşup çay içip tavla falan oynuyorduk. Onun arkadaşlarını tanıyor , onu iyice inceliyordum. Allah canımı alsın çok masumdu beyler.. Gözlerime bakmaya utanıyordu.

Bi gün derste hoca yakaladı telefonu el koydu. O gün hiç konuşamadım..

Ertesi gün telefonu aldım hocadan okul nöbetçisiydim hemde dış kapı. Çok rahattım yani , mesajaştım rahatça.

B: Naber Sema ?
S: iyim , dün neden yazmadın ?
B: Canım sıkkındı yazıp seni de kırmak istemedim. ( Yalan , hocaya yakalattım diyemedim rezillik dıbına koyim)
S: Fırtına öncesi sessizlik oldu.
B: Ne demek o ?
S: sivilenginar benden bişeyler beklediğinin farkındayım ama olmaz. Benimle olmaz. Çok iyisin ama olmaz işte.
B: Benim bişey beklediğim yok konuşuyoruz işte ilerde ne olur kimse bilmez.

Gururuma yediremedim ulan deli gibi seviyorum gibseler vazgeçmem demeyi.
Aradan bi kaç gün geçti biz yine aralıklarla mesajlaşıyoruz beyler.

Ve sonunda o güzel gece geldi.. Fırtına geldi ardından da mutluluk.. Keşke o gece ölseydim.