O an içimden kaçmak geçti ancak yapamazdım. Belimde çanta vardı ve bi hayli yorgundum. 3 kişilerdi, önde ki uzun olan kişi elini enseme attı ve nasıl paran olmaz öldürelim mi seni diye bağırdı. O esnada arkadan bir ıslık sesi gelmişti...

Arkama baktığımda Pars 20 metre kadar uzağımdaydı. Sonra her zaman olduğu gibi sert sert bakarak ;

Pars (P), Torbacı (T)

P: bırakın ulan çocuğu.
Diyerek bağırdı.
T:bırakmassak ne olucak lan lavuk.
Dedi uzun olan torbacı.

O anda Pars hafifçe gülümsedi ve çantasını kenara atıp, başındaki kapşonu çıkardıktan sonra torbacıların üstüne saldırdı. Evet pars harika dövüşüyordu. Korkak biri olmama rağmen içimde tanımadığım halde Pars'a bir güven duygusu vardı. Dövüşe bende dahil olmuştum. Pars ikisini çok rahat halde pert etmiş , diğer torbacıyla benim boğuşmamı izliyordu en sonunda torbacıyı altıma alıp acımadan dövmüştüm.

Torbacılar kaçmıştı evet. Harika hissediyordum. Çok rahatlamıştım. Pars baktım çantasını yerden alıyordu. Arkasından bağırdım hey Pars . Beni duymamış gibi yoluna devam etti arkasından koştum , teşekkür ederim diye bağırdım. Cevap vermedi sadece arkasına dönüp evine git dedi...