7 kişi önden gitmeye başladı kubilayla ben ve biri daha vardı ama aklıma bir türlü gelmedi geriden gidiyorduk amacımız otostop çekip evlerine yakın yerde inip onları korkutmaktı. Planımız işlemişti bi arabaya bindik ve gitmeye başladık. ineceğimiz yerde indik gelmelerine tahminen 15 dakika vardı. Bir süre durakta oturduk kola çekirdek yaptık.

Sonra seslerini duymaya başladık, durağın yanında aşağı doğru giden bir yol vardı. O yolun kötü anılarla dolu olduğunu biliyorduk hiç umrumuzda değildi oraya doğru gitmeye başladık. Zifiri karanlıktı ışık tutsalar bile bizi görme şansları yoktu. Biz birbirimizi zor görüyorduk o derece. Göz hizamıza kadar geldiler ve hemen çömeldik. Garip garip sesler çıkarmaya başladık, bize doğru baktılar isimlerimizi söylediler sizin olduğunuzu biliyoruz derken bi anda 3 kişi çıktı önümüze o karanlıktan. Bizim tayfa eve doğru koşmaya başladı bağıra bağıra ne yapacağımızı şaşırdık acaba bizi görüyorlar mıydı diye düşünürken içlerinden biri Kubilay demeye başladı. Efendim dedim ben seni çağırmıyorum diyince Allah ne verdiyse koşmaya başladık karanlıkta.

Telefonum çalmaya başladı. Arayan cemdi. Açtım telefonu küfürler etmeye başladı bi anda nerdesiniz eve giremiyoruz rüzgar sürekli hırlayıp havlıyor dedi kubilaya verdim telefonu anahtarın yerini söyledi ve kapattı. Arkamızdan kubilaya seslenen adamın sesi geliyordu. Hemen koşarak yola çıktık ve eve geçtik. Kapı açıktı girdik eve annesi babası uyuyordu, bizimkilerin yanına geçtik.

Hepsi bi tarafta toplanmıştı ve olayı konuşuyolardı bize de siz nerdeydiniz diye sordular ve Kubilay bir bir anlattı. Korkmaya başladık ama hepimiz halimizden mutluyduk çünkü sürekli bi atraksiyon yaşamak istiyoduk. Başımıza geleceklerden hiç haberimiz yoktu.
Çatıda baykuş yuvası olduğu için genelde 2 den fazla ayak sesi gelmezdi ama sanki bi orduyu toplamışlar gibi ayak sesleri gelmeye başladı. ilk defa o baykuşu görmüştüm o gün cama kondu ve cama kafasını vurmaya başladı.

O can sıkıcı 5 dakikadan sonra baykuş gitti. Seslerde kesildi rüzgarda havlamayı bıraktı. Biz de hiçbir şey olmamış gibi dalgamıza devam ettik. Kolalar bitti cipsler bitti sabah ezanına 1 saat kalmıştı. Bütün yaşanılanlar unutulmuş gibiydi sanki birbirimize sarıyoduk sürekli. Merdivenden ayak sesileri gelmeye başladı hepimiz o anda sustuk, çünkü kapıyı açmak üzereydi kapı aralandı sonra merdivenden geri gittiğini duyduk. Kubilay annesine söylemek için kapıyı açtı beraber aşağı indik.

ilk kattan indiğimizde annesi mutfaktan bizi çağırdı oradaki konuşma şöyleydi ;
Annesi+ : Aşağı kim indi
Kubilay –: Sen uyumuyo muydun
+ Baban uyuyo ben burdaydım

Kubilay o sıra hemen aşağı indi ve koşarak yukarı çıktı babam yok dedi.
+Burda uyuyo çünkü
- eve girdiğimizde yatak odasında yattığınızı gördük
+ Oğlum sen benimle niye hep alay ediyosun
Dedi ve Kubilay sinirlendi çekti beni yukarı çıktık

Kubilay sus pus oldu çekildi bi köşeye sigara yaktı. Kimse nolduğunu sormadı ama bi gariplik vardı benim kafamda tek bir soru vardı aşağı inen kimdi.

Kimseden ses seda çıkmıyordu. Ben doğruldum biraz sigara yakacaktım ama paketin kenanda olduğunu hatırladım. Kenana baktım ama yoktu kenan nerde dedim bizimkilere. Biraz tartıştıktan sonra yalçın kenan bizimle eve girmedi ki dedi. Kanım çekildi o lafı duyduktan sonra.