onları izleyerek kap kaparanlık şehir dışında bir yere gelmiştik... sanki artık burası ankara değildi... Araçları kap karanlık bir tünele girdi. Bizde o tünele girsekmi diye düşünürken;

b: bunlar bize bir şey demeden bu kap karanlık tünele girdiler... acaba bunlara güvenmemeliydik diye düşündünmü hiç ?
k: bilmiyorum, sadece korkuyorum tamammı ? zaten hayatımda yalnız biriydim ve bunların olması tamamen çıldırmak gibi.
b: yalnız değilsin yanında ben varım sakin ol, oraya gireceğiz ve bir şey olursa bu silahı al beni düşünmeden sen geri kaç...

diyerek kızı tembihledim, aracı takip etmeye başladık ve ilerledik kap karanlık tünelin içerisindeydik... ne bir ışık vardı, nede bir ses... karanlığın tonları adeta bir biriyle kavga ediyor gibiydi !

arabanın farlarını açmak istedim fakat, açılmadı ? her zaman açılan farlar neden şimdi açılmamıştı ? herhalde bozulmuştur diyerek geçiştirdim... katie verdiğim silaha silaha sıkıca sarılmış korkarak etrafa bakıyordu...

tünelin sonunda ışık gördüğümüzü sandık biraz daha hızlandım fakat, bir anda büyük bir gök gürültüsü sesi gibi katie arabadan dışarı bir anda birinni çekip almasıyla çıkmıştı ! Bana;

yardım et ! yalvarırım yardım etdiyerek bağırıyordu arabayı durdum, arabadan dışarı çıktım katienin sesinin dışında sanki bu dünyadan olmayan sesler vardı ve gülüyorlardı. Karanlıkta ne yapacağımı bilemeden elimde silahımda yoktu silahı katieye vermiştim... Şimdi ne yapıcaktım ben ? nereye gittiklerini tam olarak görmeden, katienin son çığlıklarını duydum;

bunlar insan değil, yardım et bana ! ses yankılanarak karanlıkta kayboluyordu ! Bir anda arabanın içinden nasıl çekip almışlardı ? bunlar insan değil demek ne demekti ?

bende korkuyordum hemen arabanın içerisine girdim.