Onca olay yaşamıştık ama hâla camide küfür edecek cesareti nerden buluyordu bu salak ? Artık kimseye güvenemiyordum. Etrafımdaki herkes ilginç hareketler, yaklaşımlar sergiliyordu. Yalnız hissediyordum. Yapacak birşeyim yoktu. Tek güvencem imam kalmıştı sanırım. Geri kalan vakit namazlarını kıldıktan sonra birkaç saat daha Kuran okuyacağını, daha sonra evine gideceğimizi söyledi. Ben kenara çekilmiş sürekli tesbih çekiyordum. Bir yandan caminin desenlerini inceliyordum. Normalde fazla gelmezdim zaten cumadan cumaya gelirdim anca. Ama o zaman da hiç dikkat etmezdim etrafa. Sanki bakış açım değişmişti. Yazılar, desenler ne kadar kudretliydi. Ben bunları düşünürken omzumda bir el hissettim.