part 2

Birden Söylediklerin duyuluyor ! diye bir cümle kurdu. Murat kahkahalara boğuldu ben ise ne yapacağımı
bilemedim ve hiç istifimi bozmadan telefonuma döndüm.Önümdeki kız ise Sana diyorum sana. diye tekrar
etti.
Kafamı tekrar kaldırdım ve Efendim? dedim umursamaz bir tavırla.
Yanındaki kız ve Murat gülmekten kendini alı koyamıyordu.
Önümde kızı görseniz dostlarım...
Kumral saçları... Kahverengi gözleri ve al yanakları olan beyaz bir kızdı... Ve sinirli hali o kadar tatlı
gelmiştiki.Ben ne diyeceğimi düşünemiyordum ve kız devam etti:
ilk günden bu hareket hiç hoş değil.
Hangi hareket ? hala salağa yatıyordum.
Dalga mı geçiyorsun benimle !! diye bir çıkış yaptı
ve önüne döndü Murat artık yerlerdeydi ve yanındaki kız gülmesini kesip.
Sen onun kusuruna bakma. Kendisi çabuk sinirlenir.Çabukta sakinleşir. Biraz dinmesini beklemelisin.
Sonra tanışırsınız.Ben Büşra deyip elini uzattı. Murat hemen atlayıp elini uzattı ve
Ben Murat. Benim arkadaşımda insanların sinirini çekmeye dayanamaz..Murat'ın bu hareketine anlam
vermek zor değildi. Kıza hemen yürüyordu.
Sonra kız elini bana uzattı ve bir şeyler söylememi bekledi. Biraz bekledikten sonra elini sıkarak
Bende Burak. Arkadaşımın dediği gibi insan siniri çekmeyi sevmem. dedim.
Ve önümdeki o tatlı sinirli ay parçası tekrar arkaya döndü.
Bir insana hakaret ettikten sonra karşılığında ne beklersin sen ? Elini sıkıp tebrik edecek değilim
heralde ?
dedi.Ve bunu söylerken siniri biraz dinmiş gibiydi.Ama o kadar tatlıydıki.O an sinirlensin diye elimden gelen
her şeyi yapardım.
Pekala uzatmak istemem. Kusura bakma. Başkaları yüzünden laf işitmeyide sevmem. Adımı duydun heralde?
dedim.Ve yüzünde çok garip bir gülme oluştu.
Sağır değilim ben. dedi ve elini uzatarak Elif bende. dedi.
Hayatımda tuttuğum en tatlı ellerden tekiydi...