abimin vücudu ağır hasar görmüş bi kaç ay ayağa kalkamayacakmış ama daha kötüsü bundan sonra konusamayacakmış ve görme duyusunu % 60 a kadar kaybetmiş beyler o an olduğum yere yığıldım ağlamaklı oldum ağlayamadım kalktım kosarak hastaneden çıktım bizim oralarda eski bi tren yolu var ıssız bi yer gittim oraya saatlerce ağladım beyler kendimi öldürmeyi düsündüm yapamadım korktum lanet olsun ki ölmekten korktum lan bi insan nasıl konusamaz ben bunu abime nasıl söylerim lan bundan sonra konusamayacaksın nasıl derim aksam üstü oldu kız arkadasım aradı parka gel dedi
gititm parka beni teselli etmeye calısıyor bi yandan da kendi de ağlıyordu bu kız beni gerçekten seviyor galiba diye düsündüm kıza gün geçtikçe dahada bağlanıyordum