önden ben gittim lambaları yaka yaka üçümüzde kapının dibine dikildik en sonra 3 saniye önce sustu kapı açtık kapıyı. karanlık amk kimse yok. asansör boş. lambalar yanmıyo apartmanda. çıktım dolaştım merdivenleri kimse yok binanın içinde. 3 saniyede kuş olup uçamaz ya biri amk. içeri girdik. tekrar yatak odasına. uyku kaçtı tabi. enes söylenmeye başladı abi yok böyle olmayacak yarın ben bi arkadaşa gidecem dedi. ahmetle ben dur amk nereye gidiyosun yok bişey binin biri bize harbi oyun oynuyo dedik. inanmak istemiyorduk bu şeylere benle ahmet. korkuyordum ama çok değil. ve halen inanmıyordum cine mine. oturma odasından tv sesi gelmeye başladı bi anda. üçümüzde durduk. kitlendik. birbirimizin suratına bakıyoruz. enes dua okumaya başladı lan dedim sus giberim gırtlağını velveleye verme bizi. üçümüzde cenabettik o an imana da gelemezdik. murat diyo ki şuan yanımda o anlatıyo ben yazıyorum. size şaka gibi gelebilir inandırıcı gelmeyebilir ama olaylar aynen böyle başladı allah düşmanıma göstermesin ister inanın ister inanmayın diyo. adam imana gelmiş lan harbiden. enseme vurdu bin. neyse devam ediyorum.