part 12

tak gibi geçen bir ygs lys nin ardından annemgile söz verdiğim o yeri de kazanamadım. Babamın zor bela kazandığı o telefon da gitti ve daha önemlisi
benim hayatta Murattan başka güvenip kalbimi verdiğim tek kişi kalbimin ve güvenimin anasını gibti...

Hala aklım almıyordu. Böyle bir olay yaşasa bile 4 yıllık bir ilişkiyi her günü beni sevmeden nasıl geçirirdi.Bir insan bir insana nasıl böyle
yalan söylerdi... Söylenecek tek kelime yoktu...

O günden sonra ne Melih ne Büşra ne de Elif'i gördüm...

Şuan nasılmıyım. Hepsinin anasını gibeceğim. Hemde hepsinin...
Elifinden tut Melihine Büşrasına kadar... Hepsinin anasını gibeceğim..
içimdeki canavarı uyandırdınız huur çocukları...

Bilmem kaç yıllık depresyondan sonra kendime geldim aslında.Şuan biraz daha iyiyim ve her gün daha iyi oluyorum
artık kimseye zerre acımam yok.Ve emin olun benden daha çok çekecekleri var...

Başka bir hikayeye kadar esen kalın efenim...