12. sınıf kabus gibi geçti. Çalışmaktan başka bi tak yapmadım. Onun üniversite bitmiş, ankaraya yerleşecekti. Konuştuk falan puanım orta dereceydi, ankarada bir vakıf üniversitesinde iç mimarlık ve çevre tasarımı gibi gibko bi bölüm yazdım. Takıldım peşine herifin. Neyime güvendim emin olun bilmiyorum ama beni çeken bişeyler vardı sanki bana ondan zarar gelmeyeceğini anlamıştım işte. Ailem de hiç sormadı sen nereye gidiyon diye babam yurt falan ayarladı bıraktı gitti. Üstümde fena bi üzüntü ama aynı zamanda sevinç vardı tarifi yok o duygunun. Sevip sevmediğimi de bilmiyordum, güvendi sadece hissettiğim.